Ποιος φταίει

                   
                              Η κρίση η ελληνική παθογένεια
                    
               Φταίει το κακό το ριζικό μας,
                   φταίει ο Θεός που μας  μισεί  
               φταίει το μυαλό μας το δικό μας ,
               φταίει πρώτα απ΄όλα το κρασί

                Κι έτσι δειλοί κι άβουλα αντάμα
             προσμένουμε ίσως  κάποιο θάμα

  ΄Ετσι λέει ο καϊμένος ο μακαρίτης ο Βάρναλης σε ένα ποίημα του
   Που πίστεψε και αυτός, όπως πολλοί άλλοι, σε έναν πραγματικό σοσιαλισμό, όπως πίστεψε και ο καϊμένος ο Χριστός, και στο τέλος τον σταυρώσανε  όπως και πολλούς- πολλούς- άλλους στους αιώνες .
    Τώρα ποιος φταίει, είναι ένα ερώτημα που το έβαλε η ιστορία εδώ και πολλές
-πολλές χιλιάδες χρόνια και η απάντηση δεν βρέθηκε ακόμη, πολύ περισσότερο που δεν μπορώ εγώ ένα φτωχό μυαλουδάκι να  απαντήσω.
 ‘ Ισως όπως λέει ένας Ινδός φιλόσοφος να φταίει  ή ίδια η φύση  με τα τόσα φοβερά και τρομερά που γινόταν πάνω της, τους σεισμούς, τις πλημμύρες, τις πυρκαγιές και τις τόσες καταστροφές και που ανάγκασε τον πρωτόγονο άνθρωπο  από την αυγή της ανθρωπότητας, από τότε που ένοιωσε ότι υπάρχει,  να νοιώσει και τον φόβο  και να
 νοιώσει και  το αίσθημα της αυτοσυντήρησης
   Το καλό και το άσχημο , το μεγαλείο και το δράμα του ανθρώπου είναι ότι έχει το αίσθημα του χρόνου, ενώ αυτό το αίσθημα δεν το έχει το ζώο.
Καιρός όμως να αφήσουμε την αμπελοφιλοσοφία και να ρθούμε στην πραγματικό τητα.
Αυτόν τον φόβο ο άνθρωπος τον είπε Θεό, και υποτάχτηκε στη φύση, στο Θεό, και ήρθαν και όλοι οι πονηροί, οι μάγοι, όπως θα  τους λέγανε, οι παπάδες μετέπειτα , οι πατριάρχες, όπως ο δαιμόνιος ο Αβραάμ, οι Βασιλιάδες, να καθίσουν στο σβέρκο του φτωχού, του αμόρφωτου, του  ταλαίπωρου λαού και να τον εκμεταλεύονται για αιώνες αιώνων
  Και ήρθαν και μετά μεγάλοι φιλόσοφοι  και προσπάθησαν  να του βγάλουν αυτόν τον φόβο ,τον φόβο που τους γέννησε η ίδια  ή φύση και δεν μπόρεσαν και ούτε ξέρω σν μπορέσουν να τους τον ξεριζώσουν μέσα από την ταλαίπωρη καρδιά τους
. Τον φόβο του θανάτου και της μεταταθανάτιας ζωής, που δίνει ψεύτικη ελπίδα, ως που να κλείσουμε τα μάτια μας.
 Γιατί δεν πιστεύω σοβαρά να πιστεύει κάποιος, με μυαλό, ότι μετά  την σημερινή ζωή θα πάει στον παράδεισο  ή στην κόλαση, ή στον παράδεισο των Μουσουλμάνων με τα πιλάφια και τα μέλια και τις εβδομήντα παρθένες.
    Και να ρθούμε τώρα πολύ- πολύ συνοπτικά, γιατί αν θέλαμε να μακρηγορήσουμε έπρεπε να γράψουμε χιλιάδες, σελίδες, όπως γράφτηκαν και χιλιάδες σελίδες, τι φταίει συγκεκριμένα.
 Δεν θα πάω στα προ Χριστού χρόνια, , δεν θα πάω τόσο μακριά, ξέρουμε και για τους πολέμους και για την δουλεία, και για την πορνεία, τα ξέρουμε όλα και για τους πολέμους μεταξύ των ελληνικών κρατών και για τον πρώτο αυτοκράτορα Θεό , που γκρέμισε την Δημοκρατία τον Μέγα Αλέξανδρο και τον πατέρα του τον Φίλιππο. και για τους βασιλιάδες τηε αλεξανδρινής εποχής και τον ρόλο που έπαιξαν στην ιστορία, ως που φτάσαμε στην Ρωμαιοκρατορία.
 Θα  σταθώ λίγο στα μεταχριστιανικά  χρόνια, στην εποχή των Ρωμαίων  που κατάργησαν ακόμη και την ελάχιστη έννοια της Δημοκρατίας,.
 Και  κράτησε αυτό  σε όλη την Ευρώπη όλο τον Μεσαίωνα και στην εποχή της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και στην εποχή των Σουλτάνων που ήταν αντιπρόσωποι  του Αλλάχ του Μωάμεθ πάνω στη γη  και μην μας φανεί  παράξενο ότι ακόμη και σήμερα ο Βασιλεύς  είναι Ελέω Θεού τοποθετημένος στην Μ. Βρετανία στην προοδευμένη Σουηδία, Δανία και  Ολλανδία και στην Ελλάδα ήταν μέχρι το 1967 που τον κατάργησε η δικτατορία και ίσως να τον είχαμε και ακόμη μέχρι σήμερα, όπως τον έχουν σε πολλά μέρη της Ευρώπης  και της Μέσης και της ΄Απω Ανατολής.
   Και για να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα:
Εκείνο που κληρονομήσαμε  από την Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, που έζησε μέχρι που σκλαβώθηκε η πόλη,  γιατί νομίζω ότι είναι αφέλεια σε ένα ιστορικό να πιστεύει ότι υπήρξε Βυζαντινή  ιστορία και Βυζαντινή αυτοκρατορία και όχι η συνέχεια της ανατολικής Ρωμαίκής αυτοκρατορίας.
   Ο Δικός μας Μεσαίωνας λοιπόν που θα τον ονομάσουμε Βυζαντινισμό, έφερε όλα τα κακά στον τόπο  μας, που δυστυχώς τα πληρώνουμε μέχρι σήμερα.

   Θα ήταν παράλειψη αν δεν λέγαμε ότι υπήρξαν και κάποιες φωτεινές σελίδες, ήταν όμως ένα απαύγασμα, μια θύμηση από τον αρχαίο πολιτισμό , με τα καλά του και τα κακά του
 Κι αν απέσβετο  το λάλων ύδωρ, όπως δήθεν σκόπιμα είπαν οι καλόγεροι  .
-Χαίρε ότι εμαράνθισαν οι δεινοί συζητηταί=, χαίρε ότι εμωράνθισαν οι των μύθων ποιηταί.
Δηλαδή με λίγα λόγια ο Δημοσθένης, ο Λυσίας  εμαράνθισαν και εμωράνθισανέγιναν μωροί, ανόητοι δηλαδή ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής και ο Ευριπίδης και σοφοί οι ψευτοκαλόγεροι, που καθόταν όλη του την ζωή πάνω σε ένα παλούκι, ή έξω από την πόρτα του σπιτιού τους για να νικήσουν τον διάβολο οι στυλήτες  δηλαδή, και οι καλυβήτες
 Και στην εποχή του Βυζαντινισμού απαγορεύονταν με ποινή θανάτου και η λέξη Δημοκρατία, και η λέξη εθνικιστής,
Δεν έχει σημασία αν αργότερα η λέξη εθνικιστής ήταν συνώνυμο του πατριώτη,….του καθαρού Έλληνα…  σε αντίθεση με  κομμουνιστής.
Και στην καιΪμένη η Ελλάδα  που άνθισε κάποτε σε όλη  το Αιγαίο και απέναντι στη Ιωνία  και στην Μεγάλη Ελλάδα την Κάτω Ιταλία, δεν τολμούσε καν να πει την λέξη ΄Ελληνας, του κολλούσαν την λέξη εθνικός ειδωλολάτρης, λες και δεν ήταν ειδωλολάτρες όσοι  προσκυνούσαν και προσκυνούν και σήμερα τα ξύλα των εικόνων και δεν είχαν μέσα στις εκκλησίες τους πάμπολλα κεφάλια και χέρια των Αγίων
Και το έθνος μας συρρικνώθηκε σε κάποια κομμάτια από την Μακεδονία και κάτω μέχρι την Κρήτη και από την Θράκη ως την Πελοπόννησο, και την ΄Ηπειρο
 Αυτή ήταν επί Βυζαντινών η Ελλάδα και μην μας φορτώνουν ψευτιές οι διάφοροι ψευτοιστορικοί και οι προπαγανδιστές.
 Και αρχίσαν  όλα να τα γκρεμίζουν βάζοντας τον φανατισμό και το μίσος στις ψυχές των απλών ανθρώπων οι ψευτοχριαστινοί αυτοκράτορες, οι αιμομείχτεες, οι πόρνοι, οι  κακούργοι που στο όνομα του Χριστού σφάξαν χιλιάδες στη Αίγυπτο  και σε  άλλα μέρη σε ανατολή και Δύση/  και στο τέλος Αγίασαν γιατί κάναν σε συνεργασία με το ψευυτοπαπαδαργιό με τους Πατριάρχες ένα καινούργιο κράτος που το είπαν χριστιανικό και που καμιά σχέση δεν είχε με το κράτος του Θεού, που είχε ονειρευτεί ο φτωχός Ναζωραίος.
 Και δεν αφήσαν τίποτε όρθιο
   Καυχιόνταν και καυχιόνται και σήμερα γιατί γκρεμίσαν όλους τους αρχαίους ναούς  για να κάνουν τους δικούς τους ναούς,  και ο μόνος λόγος ήταν για να πάρουν τις πέτρες και τις κολώνες που δεν ήταν ικανοί να κάνουν οι ίδιο.
 Τι τους πείραζε αν παράλληλα με τους δικούς των ναούς  κρατούσαν και τους αρχαίους;
.  Ευτυχώς που σεβάστηκαν τον Παρθενώνα και τον μετέτρεψαν πονηρά σε ναό της Παρθένου, της Παναγίας δηλαδή στη θέση της Παρθένου Αθηνάς και δεν τον κατεδάφισαν και αυτόν.
    Τώρα τι σχέση έχουν /όλα αυτά  με την σημερινή κατάσταση; έχουν και παραέχουν
  Εμείς κληρονομήσαμε όλον αυτόν τον Βυζαντινισμό και δεν μπορεί η λέπρα αυτή να ξεκολλήσει από την κοινωνία μας.
Μετά την κατάρρευση της Ανατολικής Ρωμαίκης αυτοκρατορίας, μέσω των αρχόντων  των κρατικών και των θρησκευτικών. κληρονομήσαμε όλα τα ελαττώματα και δεν είναι εύκολο να τα ξεφορτωθούμε  μέχρι  και σήμερα
  Κληρονομήσαμε την Οθωμανική αυτοκρατορία και συγχρόνως την θρησκευτική και κρατική διοίκηση, που λίγο διέφερε  από την ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία . και έχουμε δυο διοικήσεις των Σουλτάνων και των Πατριαρχών
   Οι Πατριάρχες δεν μπορούσαν να  κρατηθούν χωρίς την έγκριση των Σουλτάνων και οι Σουλτάνοι θα  είχαν μεγάλο πρόβλημα αν είχαν εχθρούς τους θρησκευτικούς αρχηγούς σε ανατολή και δύση.
 Τα κακά αυτά  με τον καιρό πέρασαν σε όλη την ζωή του έλληνα και έκαναν τον απλό λαό δυστυχισμένο.
Πέρασαν μέσα στη γλώσσα,  στα ήθη και στα έθιμα, στην οικονομία,  στον πολιτισμό γενικά
Και ας τα πάρουμε με την σειρά.
 Πρώτα τα γράμματα και η παιδεία.
 Από την Βυζαντινοκρατία, δεν μπορούμε να πούμε ότι υπήρξε μορφωμένος λαός, εκ τός αν θεωρήσουμε μόρφωση τα λίγα κολυβογράμμτα που μας μαθαίναν οι παπάδες και η καλόγεροι, στα μοναστήρια, και δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι ήταν πραγματικά  πανεπιστημιακές γνώσεις όσα διδάσκαν τα υποτυπώδη Πανεπιστήμια της Κων?πολης
 Είχαμε κάποιες φωτεινές μορφές όπως τον Ψελλό και κάποιους άλλους που δεν τολμούσαν όμως να τα βάλουν με το κατεστημένο το πολιτικό και το θρησκευτικό
 Και ξαναερχόμαστε στην τουρκοκρατία.
 Τα πρώτα χρόνια  ήταν χρόνια σκοταδιού
 Εκτός από λίγα σχολεία που λειτούργησαν στην Κων/πολη και σε μερικές άλλες πόλεις, παντού υπήρχε πυκνό σκοτάδι , πυκνής σκλαβιά  χειροπιαστό σκοτάδι.
 Και είναι ψέμα ότι μορφώθηκε ο λαός μας μέσα στα κρυφά σχολεία που και αυτά ήταν ελάχιστα, και οι παπάδες και οι καλόγεροι δεν ξέραν τίποτε άλλο από το να διαβάζουν το ψαλτήρι  την λειτουργία και το οχταήχι.
 Ολόκληρες εθνότητες  ήταν αναλφάβητες όπως οι αρβανίτες οι Σαρακατσάνοι  οι Μικρασιάτες βαθιά  στον Πόντο
Το ενενήντα τοις εκατό του Ελληνικού λαού ήταν αναλφάβητοι και μόνες εξαιρέσεις αποτελούσαν κάποιες κοινότητες όπως των Ζαγοροχωριών της Κοζάνης του Πηλίου και μερικών άλλων περιοχών της πατρίδας μας
 Αυτές οι κοινότητες αποτέλεσαν την μαγιά για  το ξύπνημα του λαού.
    Ευτυχώς ο λαός μας κράτησε τον δικό του πολιτισμό μέσα από την λαϊκή του τέχνη, τις παραδόσεις του, που πολλές  είχαν τις ρίζες του στον αρχαίο κόσμο,  την μουσική του τους χορούς του
Ποια ήταν η χαρά του απλού κόσμου στην εποχή του Βυζαντινισμού, ποιες ήταν οι γιορτές.
Προσευχές  μέσα σε σκοτεινές εκκλησιές και μαύρη μαυρίλα στην ψυχή.
 Πώς άντεξε αυτός ο λαός τόσα χρόνια  μαυρίλας είναι περίεργο.
 Είναι αλήθεια όταν λέμε  ότι ο ελληνικός λαός έ χει ανεξάντλητες αντοχές μέχρι και σήμερα, γιατί αν πίστευε πραγματικά όσα του διδάσκουμε και του διδάσκαμε τόσα χρόνια θα είχαμε ένα λαό αποβλακωμένο, ηλίθιο.
 Ευτυχώς  που δεν έγινε όπως θέλαν μερικοί πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες.
    Ο απλός άνθρωπος, ο έξυπνος, με το μυαλό του, από μέσα του έλεγε
Ας τον χαζοδάσκαλο και τον ηλίθιο καθηγητή να λέει ότι βλακείες θέλει στα παιδιά μας
 Τον υποχρέωναν τον καϊμένο να τα λέει, του είχαν πλακωμένα τα πόδια και την ψυχή με τα λίγα  παραδάκια που του δίναν και αν δεν του τα δίναν πως θα ζούσε τη φτωχή του φαμελιά
 Εχω πει τόσα ψέματα και τόσες βλακείες στα καϊμένα τα παιδάκια, που τώρα που τα σκέπτομαι με πιάνει ρίγος. 
Τους μάθαινα μια γλώσσα ξένη γι αυτούς, τους μάθαινα μια ιστορία με τόσα ψέματα, τους έμαθα τόσα βλακώδη παραμύθια που ξεκινούσαν από τον Αδάμ και την Εύα και φτάναν και φτάνουν και μέχρι σήμερα.
 Τι τους έμαθα άραγε στο σχολείο, και εγώ και οι καθηγητές τους
 Μήπως μάθαν αριθμητική, μήπως φυσική γεωγραφία, μια ξένη γλώσσα  ,τι μάθαν;
 Και σήμερα ακόμη σαν δεν λειτουργούσαν και δεν λειτουργούν  σωστα τα σχολεία, γιατί τους φόρτωσαν άχρηστη ύλη, που μπήκε στο σχολείο για κάποια σκοπιμότητα προσπσθούν να μορφωθούν…. τα παιδιά μας στα φροντιστήρια
Και τι  κάνουν τα φροντιστήρια, αποστηθίζουν κάποια κομμάτια που είναι απαραίτητα  για να μπεις σε μια σχολή, και τίποτε άλλο
  Από το 1700 και μετά με την εξάπλωση των νέων ιδεών,  με την αναναγέννηση και στην Ευρώπη, είπαν μερικοί:
 Φτάνουν ποια τα ψέματα και το σκοτάδι, καιρός να ξυπνήσει και ο δικός μας λαός.
 Οι δαίμονες όπως  του σκότους, του κρατικού και του θρησκευτικού φανατισμού, τις μισαλλοδοξίας  καραδοκούσαν και καραδοκούν ακόμη και σήμερα, και χρησιμοποίησαν τον φόβο τις εξορίες ακόμη και τον θάνατο για να πετύχουν τον σκοπό τους
Κάθε προοδευτική φωνή, ακόμη και μέσα στην εκκλησία θέλησαν να την καταπνίξουν και γελούσαν οι μαθητάδες όταν στο μάθημα ο δάσκαλος τους δίδασκε βλακείες  από την Παλαιά Διαθήκη ή άλλα βιβλία,  και τώρα ακόμη προσπαθούμε ΄ να τους περάσουμε αποστεωμένες βλακώδεις ιδέες.
 Ποιος τολμούσε να γράψει βιβλία, που να μην έχουν σχέση με την ιδέα της πατρίδας της Θρησκείας της οικογένειας, και να μην είναι σύμφωνες  με τις αντιλήψεις των αρχόντων των πολιτικών και των θρησκευτικών αφού ακόμη και σήμερα  δεν έχουν το θάρρος να πουν ότι αυτά που γράφουν τα βιβλία είναι αναχρονιστικά  και οι μαθητές μας κοροϊδεύουν που τους τα διδάσκουμε σήμερα.
 Και ζουν  με τον φόβο ότι θα τους βγάλουν έξω από την εκκλησία με τον αφορεσμό. ΄Ακουσον- άκουσον
 Ο Χριστός της αγάπης να αφορίζει το ποίμνιό του
   Δεν τόλμησε  μέχρι σήμερα ούτε ένας ποιμένας… της εκκλησίας να δηλώσει, ότι ο αφορεσμός είναι τελείως αντίθετος με το πνεύμα της εκκλησίας και κανένας από αιώνες αιώνων δεν θεωρείται πια αφορεσμένος.
 Αφορεσμός και μόνο τη λέξη να ακούς σε πιάνει  οργή.

  Και μας μπερδέψαν τις γλώσσες όπως στην Βαβυλώνα και δεν ήξερε ο καϊμένος ο δάσκαλος τι να πρωτοδιδάξει, την αρχαϊζουσα , την εκκλησιαστική, την καθαρεύουσα ,  ή την δημοτική.
  Και φτάσαμε στην κατάσταση  να καίμε και μάλιστα στην σημερινή εποχή τα βιβλία όπως «Το Αλφαβητάρι με τον ¨ηλιο» «Τα ψηλά βουνά» το αριστούργημα αυτό της παιδικής λογοτεχνίας, και την Εγκυκλοπαίδεια το 1958  του Χάρη Πάτση από την κυβέρνηση Καραμανλή
   Και το κακό συνεχίστηκε και στη σημερινή εποχή και συνεχίζεται σε όλους τους τομείς, στην υγεία, στην οικονομία, στο περιβάλλον στον πολιτισμό
  Δεν θα επεκταθώ  σε κάθε τομέα θα πω λίγα λόγια τσιτάτα και ο καθένας θα  ας βγάλει τα συμπεράσματά του
 Στην Ελλάδα μια δυνατή οικονομία δεν είχαμε ούτε και έχουμε.
Από την εποχή του Βυζαντίου και στην εποχή της Τουρκοκρατίας  οι περισσότεροι ζούσαν με μια υποτυπώδη  γεωργία  και κτηνοτροφία  και ένα μικρεμπόριο με τα νησιά και οι κατακτητές και οι άρχοντες και ο κλήρος ζούσαν γδέρνοντας τον φτωχό λαό , τον αγρότη, τον εργάτη τον μικροεπαγγελματία

  Και έκαναν με το αίμα του λαού τα τζαμιά τους τους μεγαλοπρεπέστατους ναούς τα σαράγια τους τα παλάτια τους. 
Δεν λέω ότι δεν έπρεπε να γίνουν αυτά, να γίνουν με το περίσσευμα του πλούτου  και όχι με το υστέρημά,
 Να έχεις τον  πλούτο σαν κράτος αναπτύσσοντας την οικονομία σου  και όχι  να παριστάνεις τους σπουδαίους και δίπλα σου να τρέχει αίμα.

 Οι   Οθωμανοί  θεωρούσαν ανάξιο για αυτούς να ασκούν κάποια  επαγγέλματα και τα επαγγέλματα τα θεωρούσαν άξια μόνο για  σκλάβους.
 ΄Όταν γίναμε κράτος μετά την επανάσταση, πέσαμε στους πολέμους  για να ελευθε ρωθούμε και μετά στην διχόνοια και αντί να φροντίσουμε να αναπτύξουμε την βιοτεχνία μας την βιομηχανία και το εμπόριο το μόνο που φροντίζαμε  ήταν να τρωγόμαστε  μεταξύ  μας ή να κλέβουμε την βοήθεια που μας δίναν, όπως  το σχέδιο Μάρσαλ  την Βοήθεια Τρούμαν κ.λ.π
 Οι περισσότερες επιχειρήσεις μας ήταν προβληματικές και νομίζαμε ότι θα τις σώσουμε αν τις πουλήσουμε και τις ξανααγοράσουμε  μέσα κι  έξω από την Ελλάδα.

 ΄Άλλο μεγάλο πρόβλημα ήταν το δημογραφικό.  Από την εποχή του Βυζαντίου στον τόποι μας ζούσαν και ζουν ακόμη τόσες εθνότητες ,Αρβανίτες, Βλάχοι με όλα τα ονόματα, σαρακατσάνοι, αργότερα ήρθαν Μικρασιάτες, Θρακιώτες, Πόντιοι, που δυσκολεύτηκαν ως που να προσαρμοστούν
 ΄Ετσι χάθηκαν οι ευκαιρίες να αποτελέσουμε ένα έθνος με μια οντότητα.
 Δεν ξέρω αν συνέβηκε σε άλλο μέρος της Ευρώπης, αλλά στην Ελλάδα μέσα σε μια δεκαετία  από το εξήντα ως το εβδομήντα αστικοποιήθηκε το εβδομήντα τοις εκατό του ελληνικού πληθυσμού. 
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να δυσκολευτεί ο λαός μας να αστικοποιηθεί και τις συνέπειες τις πληρώνουμε μέχρι σήμερα
   Τι να πούμε για την υγεία.
    Από την εποχή της τουρκοκρατίας , αλλά και στα πρώτα χρόνια που αποτελέσαμε ένα κράτος  η περίθαλψη του λαού  μας ήταν σχεδόν ανύπαρκτη  και προσπαθούσαμε να την προσφέρουμε σε υποτυπώδη Νοσοκομεία, που τα περισσότερα είχαν γίνει με δωρεές ευεργετώνν και η θνησιμότητα του λαού μας ήταν στο σαράντα τοις εκατό.
Και το σύστημα  υγείας μόλις άρχισε να λειτουργεί μετά το 1980 και ήταν επόμενο  να  έχει όλα τα προβλήματα εκατονταετιών.
    
    Η βίαια αστικοποίηση μας έμαθε να μην προσέχουμε τον εαυτό μας  ούτε την υγεία μας και τώρα τα πληρώνουμε.
     {Πληρώνουμε δισεκατομμύρια για να παχύνουμε και άλλα τόσα δισεκατομμύρια για να αδυνατίσουμε
 Το κράτος από τη μια μεριά και οι προλήψεις από την άλλη χαλάσαν ότι ηθικό αι σωστό  και ωραίο είχαμε.


 Πέρασε σε όλους μας η αντίληψη  να κάνεις οτιδήποτε για να εξυπηρετηθείς παράνομα σε ένα νοσοκομείο δε μια υπηρεσία  εις βάρος κάποιου άλλου   και η αντίληψη των  δημοσίων υπαλλήλων των γιατρών και όλου του ιατρικού προσωπικού, των δικαστικών των εκπαιδευτικών και όλου του δημόσιου τομέα  ότι μπορείς να εξυπηρετηθείς μόνο με την παρανομία, το κυνήγημα  του εύκολου κέρδους, σε συνεργασία με τους πολιτικούς, που και αυτοί εξυπηρετούσαν την πελατεία τους με αντάλλαγμα την ψήφο τους  και έτσι  φτάσαμε στο σημείο της σημερινής κρίσης, της ελληνικής παθογένειας που λέω στην α αρχή
   Και τέλος  να πούμε και λίγα για τον πολιτισμό μας.
 Όπως είπα και στην αρχή κληρονομήσαμε ένα  αξιόλογο πολιτισμό και με τα καλά του και με τα μειονεκτήματά του
  Από τους ελληνιστικούς  χρόνους όμως  και μετά στην Ρωμαιοκρατία και στο Βυζάντιο βάλαμε μέσα τόση ψευτιά , τόση βλακεία ,τόσο μίσος   και  απορεί κανένας  πως σώθηκαν λίγα έστω  στοιχεία από τα χρόνια εκείνα.
   Το να τα ισοπεδώνεις όμως όλα, να κλαίς τη μοίρα σου και να λες ότι δεν είδες τίποτε καλό για τέσσερις χιλιάδες χρόνια δεν είναι λογικό
    Κάθε εποχή είχε και έχει και τα κακά της και τα καλά της
Και στα πιο δύσκολα χρόνια είχαμε και έχουμε και τις καλές μας στιγμές
   Και άξιοι ηγέτες  πολιτικοί και θρησκευτικοί υπήρξαν, έστω λίγοι και αγωνιστές και από το λαό και από την εκκλησία  που προσφέραν τα πάντα για το καλό του τόπου μας του λαού μας υπήρξαν, έστω λίγοι και δάσκαλοι σοφοί υπήρξαν που δώσαν τα φώτα στο λαό μας νικώντας τις τόσες δυσκολίες και τέχνη αξιόλογη είχαμε και στο Βυζάντιο και στην τουρκοκρατία και σήμερα ακόμη και μουσική  και χορό είχαμε και έχουμε
   Το άσχημο  ήταν ότι ήταν λίγοι κι η αντίδραση από κάθε πλευρά τους έπνιγε τη φωνή
 Εκείνο όμως που  μας κράτησε σαν έθνος και δυστυχώς  λίγη έμεινε σήμερα ήταν η λαϊκή μας παράδοση
    Από εκεί ξεκίνησε κάθε ζωογόνα πνοή στον ταλαίπωρο αυτόν τόπο
   Από κεί πήραμε τις πρώτες πνοές ότι αποτελούμε ένα ξεχωριστό έθνος, συνέχεια ενός ενδόξου παρελθόντος και όχι ένα μπαστάρδεμα  με την  Ρωμαιοκρατία, γιατί Βυζαντινοκρατία δεν υπήρξε ποτέ, όπως είπα  και κάπου αλλού
   Εκεί στη λαϊκή μας παράδοση γεννήθηκαν τα τραγούδια μας, οι χοροί μας, τα ρούχα που φορούσαμε, τα φαγητά που τρώγαμε, τα σπίτια που μέναμε, όλος ο λαΪκός μας πολιτισμός, ότι έχουμε και περηφανευόμαστε σήμερα.
 Από κει ξεκίνησε η σύγχρονη λογοτεχνία μας το θέατρο, ο χορός η μουσική
 όλοι οι αξιόλογοι σύγχρονοι δημιουργοί μας από  κει  ξεκίνησαν 
Από κεί  ήταν οι ρίζες τους και όσοι τόλμησαν να ξεκοπούν από τις ρίζες τους και να μας τι παραστήσουν πολύ σύγχρονοι, μοντέρνοι, το λιγότερο που   πέτυχαν ήταν  να γίνουν γελοίοι.
Δεν λέμε ότι πρέπει να μείνουμε προσκολλημένοι στα παλιά μόνο, αλλά να μπολιάσουμε ότι πήραμε από τους παππούδες μας με το σύγχρονο το καθαρό το ωραίο
  Η νέα μας γενιά θα είναι ανάξια των προγόνων της αν ότι πήρε το κλείσει μέσα στα μουσεία για να το πουλάει για τουριστικούς λόγους και δεν το κάνει ξεκίνημα για μια νέα ζωή
   Όπως στην χριστιανική μας θρησκεία  έχουμε το πιστεύω μας , έτσι σε κάθε
     σχολείο από το Νηπιαγωγείο ως το Πανεπιστήμιο πρέπει να υπάρχει αναρτημένο
 το ποίημα του Παλαμά « Οι πατέρες»

        Παιδί το περιβόλι μας που θα κληρονομήσεις
        όπως το δεις κι όπως το βρεις να μην το παρατήσεις
          ……………………………………………………
          …………………………………………………..
      Κι αν  έρθουν δύσκολοι καιροί,
      έρθουν καιροί οργισμένοι
             ……………………………….
      Τοιμάσου
            
     για πάλεμα, για μάτωμα,
     για την καινούργια γέννα
     Π’ όλο την περιμένουμε
     Κι όλο κινάει για νάρθει
      κι όλο συντρίμι χάνεται
      στο γύρισμα των κύκλων

                                    Γιάννης Βακάμης
        
                                 Κουκουλιώτης