Ο ελεών πτωχόν δανείζε Θεόν

  Πολύ ωραίο το σλόγκαν που είναι αναρτημένο στις κολώνες στους δρόμους της πόλης μας.
 Τρέξτε λοιπόν να αγοράσετε λίγο Θεό,λίγο παράδεισο, μέρες που είναι.
   Κι αν δεν ακούτε τι λέει αυτό το σλόγκαν, ακούστε τι έλεγε ο μακαρίτης ο Αχιλλέας Παράσχος το 1880.
                               « Γι αυτό παιδί μου να χρωστάς
                                  μεγάλη ευγνωμοσύνη,
                                   ευγνωμοσύνη στος φτωχούς
                                  τρανή και περισσή,
                                  γιατί με την ελεημοσύνη
                                 γίνεσαι αφορμή,
                                 να χαίρεται ο ΄Αγγελος,
                              - μάλιστα, ο Άγγελος-,
                                  να χαίρεσαι κι εσύ
  Και ακούγοντας αυτές τις Θεϊκές φωνές τρέξαν όλοι οι ζητιάνοι, , γύφτοι και μη γύφτοι, από την Βουλγαρία, την Ρουμανία , την Σερβία και πλημμύρισαν όλους τους δρόμους και τα πεζοδρόμια της Βέροιας,  και πρώτα τα προαύλια των εκκλησιών να τους δώσουμε λίγη ελεημοσύνη και να αγοράσουμε λίγο παράδεισο
Να δώσουμε και λίγο φαγητό σ’αυτόν που καθόταν  έξω από την Φιλόπτωχο στην πόλη μας και κάπνιζε συνέχεια τσιγάρα και ξόδευε τουλάχιστον πέντε ευρώ τη μέρα, όσο έκανε το φαγητό που του έδινε η Φιλόπτωχος .
  Να δώσουμε ένα ευρώ στην τσιγγάνα που κάθεται έξω στο πεζοδρόμια με ένα μωρό πέντε μηνών στην αγκαλιά  της, -αμφιβάλω αν είναι και  δικό της,- και μου είπε, πως αν δεν ζητιανέψω, και δεν πάω στον γύφτο τα ευρώ, το μεροκάματο  , θα με σπάσει στο ξύλο, γιατί ήμουν ανίκανη επαγγελματίας ζη- τιάνα
Οσο για τους τεμπέληδες , ο Απόστολος Παύλος το είπε καθαρά
                          «Ο μη εργαζόμενος μηδέ εσθιέτο»
 Δηλαδή, αυτός που δε είναι τεμπέλης, να μην τρώει και ας πεθάνει.
Δεν φαντάζομαι με το- μη εργαζόμενος- να εννοεί τους άνεργους, που δεν μπόρεσαν να βρούν εργασία;
Όταν λέει ότι αυτός που προσπαθεί αλλά δεν μπορεί να βρει δουλειά, να πεθάνει;.
Δεν πρέπει να ακούσουμε την φωνή του Αποστόλου Παύλου Σεβασμιώτατε και να εφαρμόσουμε ότι μας λέει;
Τι να κάνουμε λοιπον ;
Αν αγαπάμε πραγματικά τους φτωχούς να τους δώσουμε δουλειά αυτές τις μέρες,  ο καθένας μας και η εκκλησία και οι Φιλόπτωχοι και  ο Δήμος και η Περιφέρεια  να πάρουν ένα μεροκάματο με αξιοπρέπεια  και όχι με ζητιανιά.
 Σκεφτήκατε ποτέ τι ψυχικό τραύμα μπορούμε να προκαλέσουμε σε έναν αξιοπρεπή νοικοκύρη αν του χτυπήσουμε την πόρτα και του πούμε  - άνοιξε σε παρακαλω να σου δώσω δυό πακέτα μακαρόνια και λίγο ψωμί και λίγο λάδι για να κάνεις Χριστούγεννα.
 ΄Εχω πικρή εμπειρία, γιατί στα χρόνια της δικής μου φτώχειας, κάποιος τόλμησε να το κάνει και τον έδιωξε η μάννα μου, -κακήν κακώς- από το σπίτι.

                                            Χρόνια πολλά , λοιπόν,
                                            καλά Χριστούγεννα,
 χωρίς να περιμένενουμε καποια ανταπόκριση, αλλά να δώσουμε την αγάπη μας με χίλιους τρόπους, σε όσους την έχουν ανάγκη και να ξέρουμε ,ότι την αγάπη την χρειάζονται πολλοι σήμερα και οι φτωχοί και οι πλούσιοι , και οι καλοί και οι κακοί, και οι πιστεύοντες και οι μη πιστεύοντες, όπως λέει ο Μέγας Χρυσόστομος στην ευχή του Πάσχα.

                          Γιάννης   Βακάμης
                                    Βεροιώτης