΄Ένα ανέκδοτο με σημασία:

    
                        Φαγασιάστο….; χορτασιάστο….; πληρωσιάστο

     Στο Γυφτόκαμπο ο γαμπρος μου ο Πυλάδης είχε καφεστιατόριο.
     Μια μέρα ήρθε μια παρέα λοτόμοι, κερατζίδες  από τη Βωβούσα,Ρουμανόβλαχοι να φαν το μεσημέρι.
    Ο γαμπρός μου τους περιποιήθηκε, έφαγαν ήπιαν και ήρθε η ώρα να φύγουν.
    ΄Ενας από αυτούς όμως ξέχασε να πληρώσει  και πήρε το δρόμο για να φύγει.
   Ο γαμπρός μου  που ήξερε, -δήθεν- τα Ελληνορουμανικά τα Κουτσοβλάχικα -απτέστως- του λέει:
   -Μπάρμπα Στέργιο, φαγασιάστο; Έφαγες δηλαδή;
   -Ναι κ, Πυλάδη, φαγασιάστο.
-    Χορτασιάστο;  Ναι πολύ χορτασιάστο, σ’ ευχαριστούμε,  πάλι θα ξαναρθούμε.
-    Πληρωσιάστο, πληρωσιάστο, μπάρμπα Στέργιο
    Κόκκαλο ο μπάρμπα Στέργιος
  Τα θυμήθηκε τα κουτσοβλάχικα
  Τι μας λέει το ανέκδοτο;
 Φάγαμε. ήπιαμε, γλεντήσαμε άλλος πολύ, οι γιατροί βιομήχανοι, οι δικηγόροι , οι τσιφλικάδες, άλλος λίγο.οι  μικρομπακάλιδες, οι μικρομεροκαματιάριδες, οι εργάτες 
Άλλος πολύ, άλλος -άλλος λίγο , το άσχημο είναι που μερικοί κουτοί δεν έφαγαν και θα πληρώσουν.
  Φαγασιάστο λοιπόν…; Χορτασιάστο..; Πληρωσιάστο... μας λέει το Δ.Ν.Τ και η Ε.Ε

                                       Γιάννης Βακάμης
                                         
                                        Κουκουλιώτης
                                    Κουκούλι 4-5-010